Summit Neuroleadership
Van 4 tot en 6 oktober gaan mijn collega Ria en ik naar de Summit Neuroleadership in New York. Wij bereiden ons er al mentaal op voor. En we nemen jullie daarin mee via een paar blogs. Op 2 november van 14-18 uur houden we de post summit en delen dan onze ervaringen, inzichten en ideeën.
Tijdens de summit gaat het onder andere over hoe we de kennis over het brein effectief kunnen inzetten rond leiderschapsvraagstukken, de voortschrijdende digitalisering en de toename van informatie die dagelijks op ons afkomt.
Vragen tijdens de Summit Neuroleaderschip
De volgende vragen komen o.a. langs:
- Why are our brains so bad at thinking about the future, and how do we do it better?
- If insights open up possible futures, how do we design for them?
- If the future involves even more information than we have now, how can we possibly handle that? Have we hit “peak mental processing”?
- How can we nudge our leaders so that in future they use their power for the greater good and less for personal gain?
- What can neuroscience tell us about moving more effectively into new, more digital futures?
Over de toekomst nadenken – de hippocampus
Ik pak vandaag een van deze vragen eruit, namelijk waarom onze hersenen moeite hebben om over de toekomst na te denken terwijl dit relevant is voor het vooruitplannen, beslissingen nemen voor de meer verre toekomst en jezelf behoeden voor gevaarlijke situaties.
Het onderdeel in onze hersenen dat een belangrijke rol speelt als het gaat over de toekomst nadenken, is de hippocampus. De hippocampus is onder andere betrokken bij de opslag van informatie in het geheugen, het plannen en het zich kunnen voorstellen van toekomstige gebeurtenissen, de ruimte oriëntatie en doet tevens een check op gedrag dat nodig is voor overleving. De hippocampus ligt aan de onder/voorkant van de slaap-of temporaalkwab en vormt een onderdeel van het limbisch systeem (of ook wel het zoogdierenbrein dat betrokken is bij emoties, geheugen, leren, motivatie, herinneringen en seksueel gedrag).
Trouwens wist je dat de hippocampus komt van het Griekse woord voor zeepaardje. De hippocampus lijkt qua vorm daar erg op.
Bij beschadigingen van de hippocampus zien we dat de mens niet goed meer in staat is zich aan te passen aan veranderende omstandigheden. Ook neemt het vermogen af om nieuwe informatie in het geheugen op te nemen.
Error
fMRI’s (een fMRI laat zien waar en wanneer hersenactiviteit is agv de mate van doorbloeding van zuurstofrijk bloed) tonen aan dat de hippocampus een verhoogde activiteit heeft op het moment dat iemand wordt gevraagd om toekomstige beelden op te roepen. Dit in tegenstelling tot de vraag om een sprong in de tijd te maken (zonder te refereren aan beelden). Wanneer we aan onszelf moeten denken over bijvoorbeeld 5 jaar, kunnen we ons nog enigszins voorstellen hoe dat is en hebben we daar ook beelden bij. Maar wanneer we 10 of zelfs 30 jaar vooruit moeten denken over onszelf, dan stoppen onze hersenen met denken aan jouzelf. Ze doen alsof het over een compleet ander persoon gaat. Error dus.
De verklaring is dat een gebied in je hersenen (de mediale prefontale cortex ofwel MPFC) geactiveerd wordt op het moment dat je aan jezelf denkt. Wanneer je aan andere denken, neemt de activiteit af. En op het moment dat je het gevoel hebt dat je niets gemeen hebt met die ander, neemt de activiteit nog verder af.
Dus op het moment dat jij nadenkt over je pensioentijd, dan beschouwen je hersenen dat als iemand (anders) die je niet goed kent. En waar je je eigenlijk ook niet zoveel zorgen om maakt. Niet gek dus dat jongeren weinig geïnteresseerd zijn in hun pensioensvoorzieningen. En dat sommige leiders op deze wereld eenvoudig besluiten nemen over zaken die onze planeet op de lange termijn enorm veel schade kunnen toebrengen.
Hoe je hersenen wel te laten nadenken over de toekomst
Nadenken over de toekomst, 10, 20 of 30 jaar verder, is essentieel om huidige of te verwachten problemen op te lossen. Het is ook essentieel om vandaag een betrokken en verantwoordelijke burger te zijn. En je voor te stellen hoe jouw toekomst anders zal zijn.
Dus hoe krijgen we het dan meer voor elkaar dat onze hersenen aanhaken, ipv afhaken als we over de toekomst nadenken? Je doel is om de gap tussen de toekomstige en huidige ik kleiner maken. Dat kun je doen door meer concrete details voor te stellen van je toekomst. Dat lukt vooral aardig op gebieden waar je al geïnteresseerd in bent. Maak een lijst daarvan, zoals voedsel, reizen, auto’s, techniek, schoenen, honden, musea, muziek. Ga vervolgens wekelijks op google zoeken naar ‘de toekomst van…..’ en dan 1 van de dingen van je lijst. Lees er een artikel over, luister naar een podcast, bekijk een video en verzamel zo specifieke ideeën over de toekomst van jouw interesse. Het wordt dan eenvoudiger om je huidige zelf in die toekomst te plaatsen, de gap wordt kleiner. En het wordt zo ook waarschijnlijker dat je anders in het nu handelt, omdat je rekening houdt met de toekomst.
Workshop
We zien je graag op 2 november tijdens onze post-summit workshop. Binnenkort eerst nog de workshop Het Breingesprek, over beïnvloeders van gesprekken vanuit het brein gezien. Datum: 28 september van 2-6 uur in Groenekan. Meld je aan door een mail naar mij te sturen: afra@breinleiderschap.nl
